استوماتیت |
| شرح بیماری |
| علایم شایع |
| علل |
| عوامل افزایش دهنده خطر |
| پیشگیری |
| عواقب مورد انتظار |
| عوارض احتمالی |
| درمان |
| اصول کلی |
| داروها |
| فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری |
| رژیم غذایی |
| درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟ |
| شرح بیماری |
| استوماتیت عبارت است از التهاب فراگیر دهان (شامل مخاط دهان، لب‌ها، زبان و کام) که دارای 2 نوع اصلی است: استوماتیت هرپسی حاد و استوماتیت آفتی (زخم دهان) که شایع‌تر است. سایر انواع عبارتند از ژنژیویت، پریودنتیت، کاندیدیاز (برفک) و آنژین و نسان. استوماتیت ممکن است نشانه‌ای از یک اختلال زمینه‌ای جدی‌تر باشد. |
| علایم شایع |
| علایم بسته به نوع فرق می‌کنند. التهاب دهان قرمزی و خونریزی درد خفیف تا شدید زخم‌های دهان تنفس بدبو ممکن است با بی‌اشتهایی، خستگی، تب و تحریک‌پذیری همراه باشد. |
| علل |
| عفونت تروما خشکی تحریک‌کننده‌ها عوامل سمی بیش حساسیتی بیماری‌های خودایمنی کمبود ویتامین کم‌خونی گاهی ناشناخته |
| عوامل افزایش دهنده خطر |
| آلرژی به غذا یا داروها سیگار کشیدن دندان مصنوعی استرس روحی، اضطراب دندان‌های ناهموار پرتودرمانی شیمی‌درمانی سوء مصرف الکل، غذاهای داغ یا چاشنی‌ها حساسیت به دهان‌شوها، رنگ شکلات‌ها، رژ لب عوارض جانبی داروها مواجهه شغلی با رنگ‌ها، فلزات سنگین، بخار اسید، غبار صنعتی |
| پیشگیری |
| در صورت امکان از عوارض خطرزا اجتناب کنید. |
| عواقب مورد انتظار |
| در اکثر موارد در عرض 2-1 هفته و در سایر موارد 3-2 هفته بهبود می‌یابد. برخی نیازمند درمان هستند و سایرین خود به خود بهبود می‌یابند. پیامدهای دیگر به اختلال زمینه‌ای بستگی دارد. |
| عوارض احتمالی |
| ممکن است پس از درمان عود کند. اختلال زمینه‌ای ممکن است عوارض خطرناکی دربر داشته باشد. |
| درمان |
| اصول کلی |
| درمان بسته به علت فرق می‌کند. گاهی تعیین آن مشکل است. معاینه فیزیکی لازم است و گاهی تهیه گستره یا کشت ضایعات عامل مسبب را مشخص می‌کند. بهداشت کامل دهان مهم است. ترک سیگار دندان‌های مصنوعی را از لحاظ تناسب با لثه‌ها خوب کنترل کنید. |
| داروها |
| در صورتی که بتوان علت زمینه‌ای را کشف کرده داروها به طور خاص متوجه آن خواهند بود. ممکن است شست‌وشو دهنده‌های بینی یا قرص‌های خوراکی تجویز شوند. داروهای بی‌حس‌کننده موضعی ممکن است مفید باشند. در صورت مشخص شدن عامل مسبب، داروهای ضد قارچ، ضد باکتری یا استروئیدی موضعی مکمل‌های ویتامینی در صورت نیاز |
| فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری |
| محدودیت لازم نیست. |
| رژیم غذایی |
| ممکن است لازم باشد از غذاهای چاشنی‌دار یا غذاهایی که سفت، تیز یا خشک هستند، اجتناب شود. از هر غذایی که یک واکنش آلرژیک برانگیزد، خودداری کنید. |
| درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟ |
| اگر شما یا یکی از اعضای خانواده‌تان علایم استوماتیت را داشته باشند. اگر پس از شروع درمان، علایم بدتر شوند. اگر دچار علایم جدید و غیر قابل توجیه شده‌اید. داروهای مورد استفاده در درمان ممکن است عوارض جانبی داشته باشند. |
استفراغ شدید حاملگی Hyperemesis gravidarum
|
| شرح بیماری |
| علایم شایع |
| علل |
| عوامل تشدید کننده بیماری |
| پیشگیری |
| عواقب مورد انتظار |
| عوارض احتمالی |
| درمان |
| اصول کلی |
| داروها |
| فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری |
| رژیم غذایی |
| درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟ |
| شرح بیماری |
| استفراغ شدید حاملگی عبارت است از تهوع و استفراغ شدید در یک خانم حامله، که باعث کم‌آبی بدن و تغییرات شدید در ترکیب شیمیایی بدن می‌شود. این حالت، متفاوت و بسیار جدی‌تر از حالت تهوع و گاهی استفراغ صبحگاهی معمول در خانم‌های حامله است. |
| علایم شایع |
| تهوع شدید استفراغ پایدار (معمولاً 8-4 هفته)، ابتدا حاوی مخاط، سپس صفرا، و نهایتاً خون کم آبی بدن وزن نگرفتن، یا کاهش وزن به زیر وزن قبل از حاملگی پوست رنگ پریده، مومی، خشک و گاهی زرد تند شدن ضربان قلب سردرد، گیجی یا خواب‌آلودگی و بی‌حالی |
| علل |
| ناشناخته است. رایج‌ترین فرضیه‌ها عبارتند از: حاملگی دو قلو یا چند قلو، که باعث تولید مقادیر زیادی از هورمون گنادوتروپین جفتی می‌شود. التهاب لوزالعمده بیماری مجاری صفراوی عوامل روانی مثل افسردگی یا پاسخ نامناسب و ناکافی به استرس بیماری تیرویید |
| عوامل تشدید کننده بیماری |
| حاملگی در سنین کم اولین حاملگی زیاد شدن وزن مادر طلاق استرس عاطفی خانم‌های با پوست روشن |
| پیشگیری |
| به هنگام حاملگی، هیچ دارویی را بدون مشورت با پزشک مصرف نکنید. در تمام مراحل حاملگی رژیم غذایی مناسب داشته باشید. |
| عواقب مورد انتظار |
| معمولاً با گذشت زمان و درمان مناسب (جایگزین مایعات از دست رفته) خوب می‌شود. |
| عوارض احتمالی |
| کم آبی شدید بدن ندرتاً رشد نامناسب جنین یا پیامد نامناسب در جنین |
| درمان |
| اصول کلی |
| بررسی‌های تشخیصی ممکن است برای رد سایر اختلالات کبد، کلیه، لوزالعمده، روده و مجرای گوارش انجام گیرند. در صورت بستری در بیمارستان یا درمان سرپایی، معمولاً مایعات و الکترولیت‌های از دست رفته (مثل سدیم و پتاسیم) جبران خواهند شد. اگر خانم حامله تحمل نوشیدن مایعات را نداشته باشد، تزریق سرم ضروری خواهد بود. حتی‌المقدور استرس را کم کنید. روان درمانی غالباً برای غلبه بر مشکلات عاطفی مفید خواهد بود. روزانه خود را وزن کنید و هرگونه تغییر غیرطبیعی را به پزشک خود گزارش دهید. |
| داروها |
| سرم درمانی برای جایگزینی مایعات و الکترولیت‌های از دست رفته در صورتی که این اختلال جدی باشد. امکان دارد تزریق ویتامین و داروهای ضد استفراغ داخل رگ ضروری باشد. اگر داروهای دیگری برای شما تجویز شوند، به دستورالعمل مصرف آنها توجه کنید. بدون نظر پزشک، هیچ دارویی را برای جلوگیری از استفراغ مصرف نکنید. |
| فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری |
| استراحت در رختخواب ممکن است برای بعضی از بیماران مفید باشد. پس از بهبودی، کارهای روزمره خود را تدریجاً و هر قدر که توانتان اجازه می‌دهد از سر گیرید. به مقدار متوسط کار و ورزش کنید. به مقدار کافی استراحت کنید. |
| رژیم غذایی |
| اگر اختلال به حدی نرسیده باشد که نیاز به بستری شدن و دریافت سرم وجود داشته باشد، این دستورالعمل‌ها را پیگیری کنید: اگر صبح‌ها احساس تهوع می‌کنید، قبل از برخاستن از رختخواب نان سوخاری یا شیرینی خشک بخورید. وعده‌های غذایی بهتر است کم حجم و تعدادشان زیادتر باشد. غذاهای سرخ کردنی یا پر ادویه نخورید؛ این نوع غذاها باعث افزایش تهوع می‌شوند. مصرف محصولات، خصوصاً کره، شیر و پنیر را محدود کنید. پس از اتمام غذا، 45 دقیقه بنشینید. اگر نیاز به سرم باشد، پس از مدتی می‌توان به ترتیب مایعات شفاف و رقیق، رژیم کامل مایعات، و سپس رژیم عادی در وعده‌های کوچک را امتحان کرد. |
| درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟ |
| اگر شما یا یکی از اعضای خانواده‌تان علایم استفراغ شدید حاملگی را دارید. اگر علیرغم درمان، تهوع، استفراغ یا کاهش وزن بدتر شوند. |
